Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych planuje wycofać z eksploatacji i sprzedać sześć okrętów do walki w strefie przybrzeżnej w ramach programu sprzedaży zagranicznej sprzętu wojskowego w ciągu najbliższych dwóch lat.

Informacje o tym udzielił serwis informacyjny The War Zone.

Wśród okrętów przeznaczonych do wycofania i sprzedaży za granicę znajdują się dwie fregaty typu Independence i cztery fregaty typu Freedom. Najstarszy okręt funkcjonował przez nieco mniej niż osiem lat, najmłodszy – około trzech lat.

Plany US Navy dotyczące sprzedaży sześciu okrętów zostały ujawnione w niedawnym raporcie dla Kongresu na temat rocznego długoterminowego planu budowy marynarki wojennej na rok podatkowy 2024.

Dokument przewiduje, że okręty typu Independence – USS Jackson i USS Montgomery, będą dostępne w sprzedaży w roku fiskalnym 2024. Okręty te zostały oddane do użytku w 2015 i 2016 roku odpowiednio. Następnie w roku budżetowym 2025 okręty typu Freedom – USS Wichita, USS Billings, USS Indianapolis i USS St. Louis będą również sprzedane za pośrednictwem procedury Foreign Military Sales (FMS). Jednostki te zostały oddane do eksploatacji w latach 2019-2020.

Kłopotliwe okręty

Jednym z argumentów przemawiających za rezygnacją z fregat jest to, że były one obiektami testowo-szkoleniowymi i służyły raczej do ​​wypracowania rozwiązań stosowanych dziś na okrętach do walki w strefie przybrzeżnej. Odmowa od ich modernizacji pozwoli na redystrybucję środków na pilniejsze potrzeby.

Fregaty LCS typu Freedom i Independence okazały się niezwykle drogie w eksploatacji. Jak wcześniej informował The War Zone, szacowany koszt obsługi pojedynczego LCS wynosi około 70 mln dolarów w skali rocznej. Dla porównania w przypadku obsługi niszczycieli rakietowych typu Arleigh Burke kwota ta wynosi około 81 mln dolarów.

Podczas przesłuchania przed Senacką Komisją ds. Finansów, dowódca amerykańskich operacji morskich, admirał US Navy Michael Gilday złożył oświadczenie o ograniczonym „znaczeniu wojennym” okrętów bojowych do walki przybrzeżnej w związku z kłopotliwymi systemami zwalczania  okrętów podwodnych, w które są uzbrojone ww. okręty. Według słów admirała Gilday, są one „po prostu nieskuteczne”.

Ponadto przynajmniej część okrętów wymaga znacznych kosztów napraw i modyfikacji. Jednostki morskie obu projektów od początku budowy miały liczne problemy. Najbardziej znany był problem z napędem elektrycznym na okrętach typu Freedom, co uniemożliwiło okrętom osiągnięcie planowanego potencjału.

Sprzedaż okrętów klasy LCS (Littoral Combat Ship)

Obecnie nie wiadomo, czy Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych wybrała już potencjalnych nabywców tych okrętów. W opublikowanym niedawno planie stoczniowym serwis zauważa, że ​​„jednostki przeznaczone do sprzedaży klientom zagranicznym są utrzymywane w odpowiednim stanie przez okres nie dłuższy niż dwa lata, zgodnie z polityką FMS”.

Nie wiadomo, kto mógłby być zainteresowany kupnem tych okrętów i do czego mogłyby one służyć po zakończeniu służby w US Navy. Kolejnym ważnym pytaniem jest rzeczywista cena, jaką potencjalni nabywcy będą skłonni zapłacić za te prawie nowe okręty, z których każdy kosztuje około pół miliarda dolarów.