Siły Zbrojne Ukrainy używają holowanych armat przeciwpancernych D-44 w walkach z rosyjskimi najeźdźcami.

Armaty D-44 kalibru 85 mm były produkowane w latach 1946-1954 w Związku Radzieckim.

Wojna w Ukrainie pokazała, że ​​sprzęt wojskowy często nie ma daty przydatności do spożycia i mimo upływu dziesięcioleci nadal może być przydatny na polu walki.

Ale kwestia amunicji do tej przestarzałej broni dalej pozostaje aktualna.

Ukraińskim wojskowym dostarczono polskie pociski odłamkowo-burzące UO-365-KW do dział D-44.

Podaje się, że zasięg ognia D-44 pociskiem odłamkowo-burzącym wynosi 15 820 metrów.

Armata dywizyjna D-44 kal. 85 mm to uniwersalny system artyleryjski przeznaczony do niszczenia pojazdów opancerzonych i wsparcia oddziałów piechoty podczas ofensywy.

Pracami projektowymi, które rozpoczęły się w 1944 roku, kierował radziecki konstruktor F.F. Pietrow. Sześć miesięcy później nowa broń była gotowa do testów.

W 1946 roku nowa broń o nazwie 85-mm przeciwpancerna armata dywizyjna D-44 (85-мм дивизионная пушка Д-44) została przyjęta do uzbrojenia armii ZSRR.

Armata zaczęła być używana przez jednostki artyleryjskie Armii Radzieckiej w latach powojennych. Jednostki artyleryjskie Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech otrzymały największą liczbę nowych dział do wyposażenia.

Użycie bojowe 85-mm armaty dywizyjnej D-44 wz. 1946 r. odnotowano w wielu konfliktach zbrojnych drugiej połowy XX wieku. Wśród nich: udział w wojnie koreańskiej, konflikcie indyjsko-pakistańskim i wojnach arabsko-izraelskich.

Przypomnijmy, że na terenie obwodu ługańskiego niedawno zauważono haubice D-1 wz. 1943, w które uzbroiły rosyjskich artylerzystów.