Jednostki rosyjskich sił okupacyjnych na Ukrainie rzekomo zaczęły otrzymywać wyciągnięte z magazynów czołgi T-54 i T-55.

Świadczy o tym opublikowane przez Rosjan zdjęcie, przedstawiające egzemplarz czołgu rodziny T-54/55.

Nagranie, które pojawiło się w sieciach społecznościowych, prawdopodobnie zostało nagrane w nocy przez rosyjskich propagandzistów w strefie walk. Jakość materiału nie pozwala na dokładną identyfikację wersji czołgu oraz lokalizację.

Okupanci twierdzą, że nagranie zostało zrobione na terenie tymczasowo okupowanego obwodu zaporoskiego.

Na chwilę obecną ciężko stwierdzić jednoznacznie, czy te czołgi już biorą udział w działaniach bojowych, czy są jedynie pierwszymi maszynami tego typu, które dopiero weszły na uzbrojenie rosyjskich sił okupacyjnych i są wykorzystywane, na przykład, do szkolenia załóg.

22 marca tego roku w sieci pojawiły się nagrania, demonstrujące transport radzieckich czołgów średnich rodziny późnych T-54 lub T-55 z Dalekiego Wschodu na platformach kolejowych.

Według analityków zespołu analitycznego Conflict Intelligence Team eszelon opuścił miasto Arseniew w Kraju Nadmorskim, gdzie znajduje się 1295. Centralna Baza Rezerwowo-Magazynowa Czołgów.

Fakty przywrócenia do służby przestarzałych radzieckich czołgów T-62 podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej są rejestrowane od lata ubiegłego roku, ale po raz pierwszy odnotowano wyciągnięcie T-54/55 z magazynów wojskowych.

Radzieckie T-54 i T-55 są powszechnie postrzegane jako dwa różne czołgi, ale w rzeczywistości są dalszym rozwojem tej samej generacji wozów bojowych. Czołgi te były ciągle modernizowane i miały niektóre zmiany konstrukcyjne, koncepcyjnie jednak pozostając tym samym czołgiem.

T-54/T-55 można odróżnić od późniejszych T-62 po charakterystycznym „odstępie” między pierwszym a drugim przednim kołem nośnym. Cechami charakterystycznymi są także hamulec wylotowy na końcu lufy armaty D-10T, brak wielkokalibrowego kaema DSzK oraz specyficzny kształt wentylatora w przedniej części stropu wieży przykrytego rozpoznawalną spłaszczoną kopułą. Pierwsze wersje T-55 nie były wyposażone w system ochrony przed bronią masowego rażenia.

Pierwsze prototypy T-54 zostały przyjęte na uzbrojenie przez armię radziecką w drugiej połowie lat 40., a T-55 – w 1958 r. Po rozpadzie ZSRR czołgi te w dużych ilościach trafiły do sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej i były przechowywane we Wschodnim Okręgu Wojskowym. Ostatnie T-55 zostały wycofane ze służby i zastąpione nowocześniejszymi T-80BW dopiero w 2010 roku.

Obecnie w Rosji istnieją trzy fabryki czołgów zajmujące się naprawą czołgów, ale tylko jedna z nich specjalizuje się w serwisowaniu, takich pojazdów jak T-55 i T-62. Jest to 103. Zakład Remontu Pojazdów Pancernych w Atamanowce pod Czitą (rejon Bajkału) gdzie właśnie są transportowane.

Kluczowe wady T-54 i T-55 to krytycznie niski poziom osłony pancernej, w tym niska odporność na miny oraz improwizowane ładunki wybuchowe, brak dalmierzy i komputerów balistycznych, archaiczne celowniki i system stabilizacji armaty.