Ciężki krążownik rakietowy o napędzie atomowym projektu 1144 Piotr Wielikij może zostać wycofany z eksploatacji rosyjskiej Marynarki Wojennej ze względu na stan techniczny okrętu oraz zbyt wysokie koszty napraw i modernizacji.

Informują o tym rosyjskie publikacje, powołując się na własne źródła.

„Obecnie trwają negocjacje nad kwestią wycofania „Piotra Wielkiego” ze składu Floty Północnej Marynarki Wojennej. Wydaje się, że doświadczenie w naprawie i modernizacji krążownika tego samego typu – „Admirała Nachimowa” pokazało, że jest to bardzo kosztowne” – piszą media rosyjskie.

Wcześniej rosyjskie Ministerstwo Obrony planowało remont i głęboką modernizację krążownika na lata 2019-2022, po zakończeniu prac na okręcie tego samego typu Admirał Nachimow.

Według źródła publikacji, obecnie część personelu krążownika Piotr Wielikij została przeniesiona do służby na pokładzie okrętu projektu 1144.2M Admirał Nachimow w celu sformowania nowej załogi.

Okręt został zwodowany w 1986 roku i przekazany Marynarce Wojennej w 1996 roku, po czym przez dwa lata przechodził próby morskie. W kwietniu 1998 roku krążownik atomowy został wcielony do Floty Północnej.

Obecnie Piotr Wielikij jest jednym z najpotężniejszych okrętów Federacji Rosyjskiej.

Krążownik projektu 1144 „Piotr Wielikij”

Piotr Wielki, nazwany imieniem cara Piotra I Wielkiego, jest czwartą z serii jednostką projektu 1144 Orlan i jedynym okrętem projektu, który pozostaje w służbie.

Okręty projektu Orlan powstały pod koniec lat 60. XX wieku do walki z lotniskowcowymi grupami uderzeniowymi w odległej strefie morskiej. Takie krążowniki powinny być wyposażone w najnowocześniejsze rodzaje środków bojowych i technicznych dla bojowych okrętów nawodnych oraz zostać wyposażone w napęd atomowy (2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70 000 KM każda), aby zapewnić maksymalną możliwą autonomię.

Piotr Wielki ma zdolność niszczenia dużych celów powierzchniowych i obrony połączeń morskich przed atakami powietrznymi i podwodnymi wroga. Ma nieograniczony zasięg żeglugi, jest wyposażony w pociski manewrujące, zdolne do rażenia celów w odległości do 625 kilometrów.

Głównym uzbrojeniem krążownika są radzieckie naddźwiękowe pociski manewrujące P-700 Granit, dla których pod górnym pokładem zainstalowano 20 wyrzutni. Głowice bojowe pocisków mogą być wyposażone w ładunek nuklearny (500 kt) lub konwencjonalny (750 kg). Zasięg ognia – 700 km.

Pociski mają wielowymiarowy program ataku na cel, zwiększoną zdolność przeciwzakłóceniową i są przeznaczone do zwalczania celów grupowych.

Obronę przeciwlotniczą okrętu stanowi system S-300F Fort składający się z 12 wyrzutni pionowych i 96 pocisków w arsenale.

Drugi szczebel obrony powietrznej obejmuje okrętowy przeciwlotniczy zestaw rakietowy Sztylet, który jest morską wersją naziemnego systemu Tor-M1. Każda podpokładowa wyrzutnia bębnowa ma 8 jednostopniowych zdalnie sterowanych pocisków rakietowych 9M330-2 na paliwo stałe, których łączna liczba wynosi 128 sztuk.

Krążownik jest również uzbrojony w przeciwlotniczy zestaw artyleryjsko-rakietowy Kortik, który zapewnia obronę powietrzną przed pociskami przeciwokrętowymi i przeciwradarowymi, bombami lotniczymi, samolotami i śmigłowcami potencjalnego przeciwnika na krótkim dystansie.

Ponadto okręt jest uzbrojony w wielozadaniowe podwójne automatyczne dwulufowe armaty morskie AK-130 kalibru 130 mm o zasięgu ognia do 25 km.

Na pokładzie krążownika stacjonuje również skrzydło lotnicze składające się z dwóch śmigłowców pokładowych Kamow Ka-27, przeznaczeniem których jest zwalczanie okrętów podwodnych.